Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
səbz — f. 1) yaşıl; 2) qarabəniz, qaraşın … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dumanlanmaq — məch. 1. Dumanla (tüstü ilə) örtülmək (dolmaq); duman basmaq, duman bürümək. Hava dumanlandı. – Toz ərşə dayandı, göy dumanlandı. Ə. C.. // Duman qalxmaq, tüstü çıxmaq. Bu sadə tonqalın yaşıl tüstüsü; Gecənin qoynunda dumanlanırdı. S. V.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ehtirasla — z.. 1. Coşqunluqla, eşqlə, həyəcanla. Şamxal ələ keçirdiyi ovu yırtıcı bir ehtirasla parçalamaq fikrində deyildi. İ. Ş.. 2. Hərisliklə, qızğınlıqla. Maya zərif qollarını açıb məhəbbət və ehtirasla Qaraşın boynuna sarıldı. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
endirmək — f. 1. Aşağı salmaq, düşürmək, yaxud enməsinə, aşağı düşməsinə kömək etmək. . . Söz var ki, dağa çıxardar, söz var ki, dağdan endirər. C. M.. Arvad ərini geyindirib, qolundan yapışıb, pilləkəndən endirib qayıtdı. Ə. H.. 2. Sallamaq, aşağı tutmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hara — sual əvəz. 1. Hansı yer, hansı məkan, yaxud hansı istiqamət, hansı tərəf. Kitabları hara qoydu? Stulu hara apardın? – <Sevil Gülüşə:> Balaşdan soruşmamış hara gedə bilərəm? C. C.. <Gülsənəm:> Ağa, bu qabları hara düzəcəyik? H. N.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
işbacaran — sif. Bacarıqlı, təcrübəli, qabiliyyətli, əlindən iş gələn. <Kətxuda> bilirdi ki, İnmirə camaatının şəhərdə yaxşı işbilən, oxumuş adamları vardır. N. N.. <Məcid:> Mənə də bir dənə işbilən arvad lazım idi. . B. T.. <Böyük oğul:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
işbilən — sif. Bacarıqlı, təcrübəli, qabiliyyətli, əlindən iş gələn. <Kətxuda> bilirdi ki, İnmirə camaatının şəhərdə yaxşı işbilən, oxumuş adamları vardır. N. N.. <Məcid:> Mənə də bir dənə işbilən arvad lazım idi. . B. T.. <Böyük oğul:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarabəniz — sif. Qarabuğdayı, qaraşın. Qarabəniz qız, oğlan. – Həqiqətdə bu qadınların heç birisi təbrizliyə bənzəmirdi. Bunlar qarabəniz, . . uzunsov çöhrəli qadınlardı. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sadə — sif. <fars.> 1. Mürəkkəb olmayan, çətin olmayan, asan həll olunan, bəsit, asan. Sadə məsələ. Sadə iş. – Bu şərtlər olduqca sadə idi. S. H.. <Orxan:> Bət bənizin solmuş, çöhrən dəyişmiş; Qolay sanma, deyil bu sadə bir iş. H. C.. 2. xüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
salamat — sif. və zərf <ər.> 1. Sağ, diri, xətərsiz bəlasız, sağ salamat. <Qurban:> Sonra yaz ki, mən də, şükür Allaha, sağ və salamatam. A. Ş.. <Qəndab:> Məzahiri tapıb salamat olduğunu bildim. B. Bayramov. Salamat çıxmaq – sağ qalmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
